Veilig (terugkeren) wordt door anderen bepaald

Asielzoekers en vluchtelingen worden op den duur lichtelijk of zwaarder gedwongen om terug te keren naar het eigen vaderland, want - zoals de Nederlandse wetgevers hebben besloten - ze kunnen niet allemaal hier blijven en het thuisland zou veilig zijn. Maar wie bepaalt nu werkelijk dat het thuisland veilig is?

Volgens de site van de Overheid heeft de staatssecretaris van Justitie een nationale lijst van veilige landen van herkomst opgesteld en aangevuld. Een asielzoeker uit landen van deze lijst heeft nauwelijks kans op een verblijfsvergunning. Iemand krijgt in Nederland asiel als hij gevlucht is uit het thuisland omdat hij / zij bang is voor vervolging in het thuisland. Iemand die in Nederland verblijft om onrechtmatige redenen wordt gedwongen Nederland te verlaten. In het kort wat regels over verblijf en vertrek.

De lijst van veilige landen van herkomst laat o.a. de namen Tunesië en Algerije zien, maar zeker niet Syrië, Irak, Libanon, Afghanistan of zelfs maar Palestina. Dus vluchtelingen uit deze landen kunnen hier asiel aanvragen, want ze kunnen middels de lijst van veilige landen niet teruggestuurd worden.

Maar wie bepaalt dat een land van herkomst veilig is? Zou de staatssecretaris een dobbelsteen gebruiken om aan te geven of een land veilig is om terug te keren? Wordt een heel land veilig genoemd of kunnen ook bepaalde deelgebieden van een land aangewezen worden? Het zijn allemaal vragen waar ik mee blijf zitten.
Op de site van Vluchtelingenwerk wordt aangegeven dat een land waar vluchtelingen vandaan komen, geen veilig land kan zijn: “Wij vinden dat een land waar vluchtelingen vandaan komen die terechte vrees hebben voor vervolging, niet als veilig land van herkomst mag worden beschouwd. Ook al gaat het om kleine aantallen.”

M.i. geeft deze opmerking terecht aan dat een vluchteling niet voor niets weggaat en ergens anders naar toe vlucht, meestal alles achterlatend, huis, geld, materialen en wat al niet meer. Deze mensen vluchten en komen dan hier en zullen echter niet veel medelijden of medewerking krijgen.

Als een land niet op de lijst van veilige thuislanden staat, hoe kunnen dan de wetgevers, politiek, en politie en andere organisaties deze mensen uitzetten? Ik probeer het echt te begrijpen, maar als Afghanistan of Syrië niet worden aangemerkt, dan gaat het er bij mij niet in, dat mensen uit deze landen worden uitgezet, ook al zouden ze dan geen asiel hebben gekregen. Het gaat om de veiligheid van de mensen die hier naartoe zijn gevlucht.  

Eigenlijk moet de staatssecretaris maar eens naar alle landen gaan waarvan in Nederland vluchtelingen / asielzoekers zijn, en met eigen ogen gaan kijken hoe de situatie is, of een land veilig is en of een mens op een humane manier weer een leven kan opbouwen in het zogenaamde thuisland. Ik denk dat dan wat minder mensen teruggestuurd worden met of zonder ‘lichte’ dwang.

© KhamakarPress / 23.11.2017 (aangeboden aan MetroNieuws)