Ahed Tamimi, strijdster tegen het onrecht

En weer wist het Nederlandse schrijversgilde uit te munten in negatieve steun aan grote verzetsstrijders, waar we met zijn allen trots op moeten zijn. Neem nu bijvoorbeeld eens columnist Paul Damen van The Post Online die de jonge activiste Ahed Tamimi een 'Shirley Temper' noemde, 'die haar hele jeugdige leven als een gedresseerde aap door haar ouders (tegen betaling) voor de westerse pers geduwd wordt om te krijsen zodra de camera's lopen' en het ‘uiterst irritante 16-jarige pubermeisje Ahed Tamimi’. 

Maar zoals zo vaak, blijkt ook hier weer dat strijden tegen het onrecht, namelijk strijden tegen de bezetters van je land, in Nederland gezien moet worden als uiterst irritant en dan ben je een gedresseerde aap. Hoe is het toch mogelijk dat er zo wordt gedacht over kinderen die opkomen voor hun vaderland; hoe was het ook weer vele bruine jaren terug in Nederland en andere omliggende landen? Werd er door onze ouders en andere familieleden en dorpsgenoten ook niet gevochten tegen de bezetters? Of zou dat voor de (huidige) schrijvende pers anders zijn?

Gezien de houding van de Nederlandse regering, zal de Nederlandse pers - schrijvend en filmend - geen ander standpunt innemen dan de minister-president na te kakelen en melden dat de enige democratie in het Midden Oosten de bezetters van Palestina zijn. Ja zo lust ik er nog wel een paar.
Waar zijn die schrijvende en filmende helden dan, die durven te melden dat het aantal kinderen dat opgepakt is en zonder enige vorm van vonnis, de gevangenissen van de bezetters ingegooid wordt, ondertussen reeds de 350 heeft bereikt en dat het aantal in de laatste twee weken met 17% is gestegen (http://khamakarpress.com/2017/12/25/number-of-detained-children-jumps-to-350/ )? Wat gek, daar hoor ik de journalistieke jongens en meiden niet over. Oh ja, dat is niet zo belangrijk, toch?

Plassende politieagent bezettingsmacht
Maar ja, ik hoor en zie wel vaker dat artikelen de Nederlandse pers niet halen; neem nu dat verhaal - dat overigens al tien jaar duurt - van de plassende Israëlische politieagent in aanwezigheid van een Palestijnse gevangene. Tien jaar heeft het Israëlische ministerie van Justitie geweigerd om de aanklachten tegen de politieagent serieus in behandeling te nemen, tien jaar lang. Echter de Palestijnse gevangene, Mohammad Warani heeft de zaak aangespannen bij het Hoog Gerechtshof en nu moet er wat gebeuren. Maar het verhaal was echter: “In november 2007 nam de politieagent Ya'akov Ben-Nissim Cohen Mohammad Warani mee naar een politiebureau in de illegale Israëlische nederzetting van Ma'ale Adumim, waar hij de geboeide, geblinddoekte man op een toilet zette en vervolgens een plank buiten het toilet beklom en urineerde in het gezicht van de man.”  Als het Nederlandse journaille dan toch verhaal van een Story kaliber moet hebben, waarom wordt daar niet over geschreven? Ik kan me niet herinneren dat ik het gezien heb.

Laffe aanvallen 
Laten we het nog eens proberen, een ander artikel. Sinds de cowboy in de VS  zijn uitspraak over de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen, had gedaan (na 7 december), hebben de bezettingstroepen van Tel Aviv 12 Palestijnse demonstranten gedood - beter gezegd vermoord - en honderden gewonden achtergelaten in de bezette Palestijnse gebieden, waaronder 164 kinderen en 15 vrouwen. Welke zender of krant heeft dit ook al weer onder de ogen van de Nederlandse kijker of lezer gebracht?

Abu Dis
Goed, ik probeer er nog een: wie van de Nederlandse journalistieke iconen bracht het nieuws dat er een Amerikaans plan zou zijn, dat spreekt over het feit om aan de Palestijnse leiders een eigen staat aan te bieden met Abu Dis als toekomstige hoofdstad. Abu Dis, de een noemt het een stad en de ander een dorp, ligt twee kilometer ten oosten van de Oude Stad van Jeruzalem. Wat er echter niet bij verteld wordt, is dat Abu Dis aan drie kanten is afgesloten en dat de Palestijnen een vergunning moeten hebben om naar Jeruzalem te kunnen gaan. In de toekomst zou Abu Dis dan via een brug worden verbonden met het terrein van de Al Aqsa Moskee. Maar het idee alleen al, de Palestijnen zouden hun stad Jeruzalem af moeten staan aan de bezetters, omdat die in het land Palestina gezet zijn en van binnenuit alles aan het opvreten zijn? Voor mij is dit gewoon parasitair gedrag.

Ahed Tamimi
Terug naar de heldin van het verzet, Ahed Tamimi. Haar leven is niet meer veilig en openlijk wordt onder parlementsleden uit Tel Aviv over haar gesproken. Maar daar niet alleen; van de bevriende site Days of Palestine.com is het volgende artikel ontvangen: “Prominente Israëlische journalist riep op tot verkrachting van de Palestijnse minderjarige vrouwelijke gevangene in de Israëlische gevangenissen Ahed al-Tamimi, 16, die een Israëlische soldaat zou hebben geslagen, die haar 15-jarige neef in zijn hoofd had geschoten. "In het geval van de meisjes [Ahed al-Tamimi], moeten we een prijs vragen bij een andere gelegenheid, in het donker, zonder getuigen en camera's", schreef journalist Ben Caspit in een artikel dat werd gepubliceerd door de krant Hebron Maariv.” 
(http://khamakarpress.com/2017/12/25/israeli-journalist-calls-for-raping-palestinian-minor-female-prisoner/)
En dat zijn niet de enige artikelen die openlijk gaan over een aanslag op de jonge Palestijnse. Ahed Tamimi staat voor het verzet tegen de bezetting die nu al decennia lang duurt, en terecht, ze staat voor het verzet. Het verzet dat gerechtigd is en dat door alle landen in de wereld gesteund zou moeten worden, maar zeker door Nederland dat zijn mond altijd vol heeft over vrijheid voor een ieder. Maar in het geval van de Palestijnen doet Nederland, doet het kabinet, doet ene Mark Rutte of Alexander Pechtold niets, nada, noppes, niks. En het journaille schrijft maar door over de grote bezetters van Tel Aviv. Maar voordat u gaat slapen, als er iets met  Ahed Tamimi gebeurt, dan bent u daar mede- verantwoordelijk voor, daar u nog nooit enige syllabe hebt geschreven vanuit het oogpunt van de Palestijnen. U moet zich schamen.


© KhamakarPress /26.12.2017