De tsunami kwam van rechts

Ondanks het feit dat alle drie de woorden met een P beginnen, zijn ze niet of nauwelijks bevriend met elkaar. Het lijkt er net op dat aan de ene kant de politiek staat en aan de andere kant Palestina, met daar tussenin de media, die meestal overhelt naar de kant van de politiek. Deze week kwam het volgende bericht op mijn bureau “Raad van Europa zegt PA om te stoppen met het ondersteunen van de gezinnen van gevangenen”  van www.middleeastmonitor.com . Maar een veel kleiner bericht “ Ondanks de Amerikaanse bezuinigingen krijgt de Palestijnse president een jet van $ 50 miljoen ” van diezelfde site, kwam ik dan weer niet tegen in de westerse media. Naast deze twee berichten is natuurlijk Ahed Tamimi nog steeds hot news en verbazingwekkend, minister Zijlstra nam het op voor zijn collega, minister Kaag. Het was me het weekje weer wel. Die twee artikelen van Middle East Monitor vielen echt wel op, daar de PA opgeroepen werd om te stoppen om mensen te betalen die het slecht hebb

In mijn onwetendheid dacht ik dat de VN blauwhelmen stuurt naar gebieden waar het nodig is, daar waar schermutselingen zijn en / of daar waar de veiligheid in gevaar kan komen of reeds is. Nu hoeft men niet zoveel ‘militaire of humane’ ontwikkeling te hebben om te kunnen zien en te horen dat het in de bezette Palestijnse gebieden niet goed gaat. Tenslotte doen de Palestina activisten op de social media er alles aan om de pijn van de Palestijnen elke dag weer voor het voetlicht te brengen. Blauwhelmen Maar om nu te denken dat de VN blauwhelmen uitzendt om de op grote schaal gepleegde aanvallen van de zionistische bezettingsmacht te stoppen … ho maar! Er gebeurt niets, nada, noppes, niks. Terugkijkend op de inzet van blauwhelmen van de VN in de regio, kunnen we zien dat er inderdaad blauwhelmen in de buurt zijn geweest, nl toen de clan van Tel Aviv Libanon binnenviel. Of zoals de Gazet van Antwerpen mooi wist te vertellen:   “Al sinds 1978 zijn er blauwhelmen in Zuid-Liba

Nederland in het algemeen leidt aan een verschrikkelijk geheugenverlies, we kunnen ons massaal niets meer herinneren van de heldendaden van de verzetstrijders uit onze families die vochten tegen de bruinhemden in de Tweede Wereldoorlog. Het lijkt erop dat alles in een keer is verdwenen uit het collectief geheugen van de Nederlandse maatschappij en de media en de politiek lopen hierbij voorop. Laatst bracht een vriend op Facebook mij het artikel van Elad Zigler uit de Volkskrant, juist die krant, onder ogen; een artikel met de titel  “Wat u moet weten over de familie Tamimi”. In dit tamelijk negatieve artikel haalt de zogenaamde opinieschrijver en spreker over het Midden-Oosten en het Israëlisch-Palestijnse conflict,  alles uit de kast om de familie Tamimi uit het dorp Nabi Saleh op de West Bank in Palestina zwart te maken. En meneer Zigler gaat nogal te keer, want hij kan nu zijn stokpaardje berijden als spreker over het Israëlisch-Palestijnse conflict. Wat dan weer niet d

Ze heet Ahed, is 16 jaar en stond op tegen de bezettende macht - en terecht -. Ze gaf een soldaat een klap in het gezicht - let op: ze vermoordde de indringer niet om het eigendom van de familie te beschermen - nee, gewoon een klap in het gezicht. En wat er gebeurt ? De zionistische wereld staat op de achterste poten - een van hun soldaten was aangevallen - en de rest van de wereld loopt als een mak schaap zonder enig verstand - ja: zonder ENIG verstand over Palestina - achter de bezetters uit Tel Aviv aan, zo ook Nederland en haar vriendenclubje in Den Haag. Je zou maar Tamimi heten Ahed Tamimi is momenteel een icoon voor een gedeelte - meest activisten voor Palestina en Palestijnen - of een irritante jongere - en dat is nog zwak uitgedrukt - voor een ander deel van de huidige maatschappij. Ahed Tamimi, 16 jaar, is een gewone jongere, die leeft in een maatschappij die in zijn geheel wordt gedicteerd door een bezettende macht die steeds vaker en steeds meer geweld gebr

Na de tijd van de jaren 40 - 45 is de wereld geschrokken wakker geworden van wat een dictator in Europa kon bereiken, militair gezien maar ook via invloed en overleg. De politieke heersers van toen zullen gedacht hebben dat dat nooit meer mocht gebeuren. Daarnaast is van belang de Balfour-verklaring, een brief uit 1917 van de Britse minister van Buitenlandse Zaken Balfour aan Lord Rothschild, die een leider was van de joodse gemeenschap in Groot-Brittannië.     De Balfour-verklaring dateert van de tijd van de Eerste Wereldoorlog en de andere gebeurtenis is natuurlijk de Tweede Wereldoorlog; deze twee komen tezamen in Palestina, daar de VN - na Engeland - besloten had dat de joden in Palestina land zouden krijgen. Natuurlijk kon dit niet goed gaan en zeker niet door de gedachten van de joden, die een eigen land wilden zonder daarbij lastig gevallen te worden door de Palestijnen die al in de gebied woonden. Om het kort te houden: natuurlijk ontstonden er spanningen - oorlogen en in