Van onderdeur tot wereldmacht

Na de tijd van de jaren 40 - 45 is de wereld geschrokken wakker geworden van wat een dictator in Europa kon bereiken, militair gezien maar ook via invloed en overleg. De politieke heersers van toen zullen gedacht hebben dat dat nooit meer mocht gebeuren. Daarnaast is van belang de Balfour-verklaring, een brief uit 1917 van de Britse minister van Buitenlandse Zaken Balfour aan Lord Rothschild, die een leider was van de joodse gemeenschap in Groot-Brittannië.    

De Balfour-verklaring dateert van de tijd van de Eerste Wereldoorlog en de andere gebeurtenis is natuurlijk de Tweede Wereldoorlog; deze twee komen tezamen in Palestina, daar de VN - na Engeland - besloten had dat de joden in Palestina land zouden krijgen. Natuurlijk kon dit niet goed gaan en zeker niet door de gedachten van de joden, die een eigen land wilden zonder daarbij lastig gevallen te worden door de Palestijnen die al in de gebied woonden. Om het kort te houden: natuurlijk ontstonden er spanningen - oorlogen en intifada’s - wat uiteindelijk uitdraaide in de Oslo-akkoorden.

Waren de Palestijnen al het een en het ander kwijt geraakt, door de Oslo-akkoorden van 1994 werd besloten om de West Bank in drie gebieden op te delen. Gebied A (15% van de West Bank) zou onder burgerlijk bestuur en veiligheidstoezicht van de Palestijnse Autoriteit staan; Gebied B (25%) waar de Palestijnse Autoriteit het burgerlijk bestuur uitvoert en het veiligheidstoezicht is in handen van het Israëlische leger en de veiligheidsdiensten en tenslotte Gebied C wat compleet onder Israëlisch militair gezag valt en is zo 60% van de West Bank. Voor bouwvergunningen, stromend water en elektriciteit zijn de Palestijnen afhankelijk van ‘de goede wil van de bezettende macht’.  M.a.w. de Palestijnen zijn onderworpen - en zeker sinds 1967 - aan de grillen en grollen van de bezettende macht en haar militaire wetten; dit in tegenstelling tot de illegale kolonisten van de nederzettingen, die onder het civiele recht vallen.  

De site www.tentofnations.nl schrijft: “Dit was bedoeld als een tijdelijke maatregel, als startpunt van een proces om de hele West Bank onder Palestijns beheer te brengen.”  Ondertussen weten we wel beter.

Plan, zeker niet geheim

Het plan van de zionistische bezetter uit Tel Aviv heeft eigenlijk drie kanten: nooit meer mag er zoiets gebeuren met haar volk - waar ook ter wereld - wat er gebeurd is in de Tweede Wereldoorlog; ten tweede moet haar ‘beloofde land’ een groot Israël gaan worden; ten derde wordt er naar gestreefd om zo snel mogelijk een wereldmacht te worden. Sheikh Imran Nazar Hosein heeft dit laatste onderwerp zo vaak benoemt als zijnde de transitie van de wereld van een Pax Americana naar een Pax Judaica.

Dit is al een tijd gaande, doordat de achtereenvolgende regeringen in Tel Aviv overal op de wereld bezig waren invloed te krijgen, zowel op militair gebied, als op politiek gebied, als op gebied van handel en wetenschap.

Joegoslavië

De site www.sargosso.nl heeft een artikel gepubliceerd van Abu Pessoptimist (14 december 2016) waarin werd aangegeven dat Israël in de jaren negentig wapens leverde aan de Serviërs tijdens de Joegoslavië-oorlog, maar dat het Israëlisch hooggerechtshof dit liever stil wil houden. In het artikel staat o.a.  “Israëlische militaire bijstand en wapenleveranties aan de Serviërs tijdens de genocide in Bosnië in de jaren ’90” …   “Onder meer ging het om militaire training en de levering van munitie en geweren” …  “Israël en Servië een maand na het embargo van 1991 een geheim akkoord voor militaire leveranties sloten, waarbij ”for obvious reasons, the deal with the Jews was not made public at the time”...  In het artikel staan nog meer zaken opgesomd. Wat mij opviel, was deze zin: ”Israël voorstelde samen strijd te voeren tegen islamitische extremisten. Ze stelden voor onze mensen te trainen in Griekenland en een gratis leverantie van geweren voor sluipschutters”.

Maar met invloed op Joegoslavië alleen, ben je nog geen wereldmacht.

Myanmar

De site www.dutchturks.nl had op 6 september 2017 een artikel over de strijd in Myanmar tegen de Rohingya-moslims, waarbij het volgende werd gemeld: “Volgens mensenrechten groeperingen heeft Israël tot nu toe meer dan 100 tanks, wapens en boten verkocht die worden gebruikt door de veiligheidsdiensten in Myanmar. Ook het Israëlisch leger traint Birmese Special Forces die momenteel in Arakan opereren, het gebied waar Rohingya worden geterroriseerd en gedwongen worden om te verlaten.”

En wederom is het een strijd tegen moslims waarbij wapens van het regime uit Tel Aviv gebruikt worden. Belangrijk is ook de volgende opmerking: “De wapenverkopen aan Myanmar hangen sterk samen met de Israëlische bezetting, onteigening en onderdrukking van Palestijnen. Wapens die worden verkocht aan andere landen, zijn vaak gebruikt op de Palestijnen en worden ook aangeboden als geteste wapens.” Met andere woorden: de wapens zijn meestal getest op de Palestijnen, misschien zit er wel zo een verklaring bij de leveranties. Maar ook zijn soldaten van het zionistische regime betrokken bij de training van soldaten en politie tegen minderheidsgroepen, en in dit geval wederom tegen moslims.

Irak en Syrie

Wie wapens levert en soldaten en politie traint, is ook nooit te beroerd om de wapens zelf te gebruiken. Palestina en haar bevolking zijn hier een uitstekend voorbeeld van, want de wapens worden meestal eerst in Palestina uitgetest.

In 1981 heeft het regime van Tel Aviv met haar vliegtuigen een kerncentrale-in-aanbouw in Irak verwoest om “te voorkomen dat atoombommen zouden worden gebruikt tegen Israël” (artikel van www.digibron.nl) en verder op in het artikel:  “Israël deelde mee dat het de aanval had uitgevoerd na van betrouwbare zijde te hebben vernomen dat de reactor tegen 1 juli bedrijfsklaar zou kunnen zijn. „Onder zulke omstandigheden had geen Israëlische regering tot opblazen kunnen besluiten. Dan zou een grote golf van radio-activiteit over Bagdad zijn gegaan en zouden onschuldige burgers het slachtoffer zijn geworden", aldus de Israëlische verklaring”.

Dat gebeurde in 1981 maar tot op de dag van vandaag is het regime van Tel Aviv bezig om andere landen te bombarderen; regelmatig stegen en stijgen er oorlogsvliegtuigen op om haar raketten af te schieten op Syrische doelen.

Dat komt dan weer wel in de media. Maar hoe de bezetter bezig is te bouwen aan een groot Israël over de ruggen van de Palestijnen, dat haalt de midstream media niet. Zou die media dan beïnvloed worden door een bepaald regime? Of komt dat alleen maar voor bij de NBA die gedwongen werd het bord Bezet Palestina te verwijderen? Misschien komt dat in het volgende artikel, want we zijn er nog niet klaar met de aanstormende wereldmacht en haar schoothondje in het Witte Huis.

© KhamakarPress / 10.01.2018