De corridor van ChristenUnie en D66

Afgelopen dagen dook er weer een artikel op - via de NOS - dat de regeringspartijen D66 en ChristenUnie werk willen maken van een rechtstreekse verbinding tussen de Gazastrook en de West Bank. Volgens het artikel zouden de partijen de hulp hebben ingeroepen van de Israëlische ambassadeur en de vertegenwoordiger van de Palestijnse gebieden in Nederland, die natuurlijk beiden hebben gezegd serieus naar het initiatief te willen kijken. Zou ik ook zeggen om van het gezeur af te zijn …  

Gelooft u nu werkelijk dat twee van die partijtjes in Den Haag het voor elkaar zouden kunnen krijgen wat hele volksstammen al jaren niet voor elkaar krijgen? Laat me toch niet lachen. Het is diep en diep triest dat deze partijen juist met dit plan weer op de proppen komen, afgestoft en wel, want het is een heel oud plan al weer. In feite was het plan van een of meerdere corridors van Gaza naar de West Bank in de Oslo-akkoorden van 1993 meegenomen. Echter het zionistische regime in Tel Aviv, achtereenvolgens hebben de verschillende regimes lopen traineren met de uitvoering van het plan, heeft zich telkenmale verzet tegen een corridor, omdat het vreesde voor de veiligheid en de werkgelegenheid en wat zou er nu veranderd zijn op dit gebied?

Volgens de indieners van het plan zou minister Blok van Buitenlandse Zaken het voortouw moeten nemen over een corridor en zou de verbinding moeten leiden tot toegang tot medische zorg, familiehereniging en handel. Op zich, een mooi plan …

Maar laten we eerst naar de twee regeringspartijen kijken en daarna weer terugkomen op het plan.

Democraten66

In een eerder blog (Gezocht: de verloren Kroonjuwelen van D66) is aangegeven - middels de woordvoerder - “ … D66 echter geen voorstander is van het feit dat Nederland zich bemoeit met de rechtsgang van een ander land. Wij willen niet dat er direct voor vrijlating wordt gepleit, simpelweg omdat het vanuit hier moeilijk is om de precieze situatie met alle omstandigheden in acht genomen in te schatten en een oordeel te kunnen vellen…“  

Met andere woorden, D66 wil niet dat Nederland zich bemoeit met de rechtsgang van een ander land en dit is nog niet ouder dan twee maanden. En nu geeft deze partij de opdracht aan een Nederlandse minister om zich te bemoeien met een corridor van het ene deel van Palestina naar het andere deel van Palestina over gebied dat sinds 1948 gestolen is van de Palestijnen.  Is dit bemoeien met de rechtsgang in een ander land of is dit bemoeien met zaken die buiten de rechtsgang vallen? U zegt het maar … ik hoor het graag.

Dus Nederland mag zich wel bemoeien met een corridor over het sinds 1948 gejatte gebied van de Palestijnen, maar de regering mag zich - volgens D66 - niet bemoeien met de gevangenisstraf van een jongedame van 17 die ten onrechte is opgepakt, een gevangenisstraf heeft gekregen en waar zionistische ministers over zeggen dat het beter was geweest als deze dame beschoten was geweest, minimaal in de knieschijf, want dan had ze tenminste levenslang huisarrest gekregen.

Dat is dan de partij die democratie hoog in het vaandel had staan bij de oprichting, de laatste tijd iets minder.

ChristenUnie

Volgens de andere partij moet er meer bewegingsvrijheid komen voor de inwoners van Gaza: “ … ChristenUnie-Kamerlid Voordewind: "Hopelijk kan dit eraan bijdragen dat de huidige geweldsspiraal tussen Gaza en Israël doorbroken wordt." Voordewind wil meer bewegingsvrijheid voor de inwoners van Gaza … “

Dat er voor de inwoners van Gaza - en tevens die van de rest van Palestina - meer bewegingsvrijheid moet komen, dat snapt elke persoon die de ontwikkelingen in de bezette gebieden van Palestina een beetje volgt. Echter de manier waarop is niet bij een ieder hetzelfde.

Kijken we nu naar de site van de ChristenUnie dan valt daar het volgende te lezen:  “ … De ChristenUnie staat, gelet op historische en morele gronden, voor politieke steun aan dit land, met inachtneming van internationale rechtsbeginselen. De Nederlandse ambassade wordt gevestigd in Jeruzalem, de ongedeelde hoofdstad van de staat Israël. Het tegengaan van elke vorm van antisemitisme en het gegeven van instabiele buurlanden noodzaakt een stevige politieke steun voor de veiligheid van Israël … “

Wat met andere woorden te vertalen is als pure steun aan de bezetters van het regime in Tel Aviv.

En deze twee partijen willen dus meer bewegingsvrijheid voor de Palestijnen en met name voor die uit de bezette Gazastrook. Gelooft u het nu werkelijk?

Corridor

Volgens Trouw (van 24 augustus 1999) zou één van de corridors het verkeer van de Palestijnen door Israël moeten leiden van de grensovergang Erez in de noordelijke Gazastrook naar het dorp Tarkoemija, bij Hebron op de West Bank en een tweede die gaat van de Gazastrook naar Ramallah op de West Bank. Beide corridors zouden al open zijn in 1999 / 2000. Nu mis ik nog wel eens artikel over Palestina maar ik heb toch niet echt het gevoel dat er een corridor is van Gaza naar de West Bank, laat staan twee stuks.

Daarnaast is het natuurlijk zo dat Palestijns grondgebied steeds kleiner wordt en dat er aanslagen op Palestijnen op dagelijkse grondslag worden uitgevoerd. Vervolgens is er nog een afspraak vanuit de Oslo-akkoorden van 1994, waarbij de West Bank opgedeeld werd in de A, B,C gebieden.

Op het moment van schrijven van de akkoorden was de indeling het volgende (kan ondertussen best wel aangepast zijn en kleiner geworden):

• Gebied A: De Palestijnse Autoriteit oefent zowel het burgerlijk bestuur als het veiligheidstoezicht uit. Gebied A bestaat uit Palestijnse steden en omvat ruim 15 % van de Westbank

• Gebied B: De Palestijnse Autoriteit oefent het burgerlijk bestuur uit en het veiligheidstoezicht is in handen van het Israëlische leger en veiligheidsdiensten. Dit omvat bijna 25 % van de Westbank

• Gebied C: Dit valt volledig onder Israëlisch militair gezag, voor zowel veiligheid als het burgerlijk bestuur. Dit omvat 60 % van de Westbank, en bestaat van oudsher voornamelijk uit (privé)landbouwgrond van Palestijnen. De Palestijnen die nog in gebied C wonen, zijn voor bouwvergunningen, stromend water en aansluiting op het elektriciteitsnet afhankelijk van toestemming van het Israëlische leger. In de praktijk wordt deze toestemming slechts zelden verleend. Ook veel landbouwgronden in gebied C zijn beperkt of niet toegankelijk voor Palestijnen. Veel Palestijnen zien zich hierdoor gedwongen naar A-gebieden (de Palestijnse steden) te verhuizen, die daardoor overbevolkt raken

Het stelen van Palestijns grondgebied, de verdeling in A,B,C - gebieden, de verdere uitbreiding van illegale nederzettingen en de onbeschofte en onmenselijke moord aanvallen op onschuldige Palestijnen zullen elke corridor in de weg staan.

Het eerste wat er moet gebeuren is dat de bezettende macht teruggaat naar achter de lijnen van minimaal de grenzen van 67, het liefst van die van 48, waarbij het Palestijnse recht op de eigen staat onmiddellijk wordt erkend door iedereen, het zionistisch regime voor het oorlogstribunaal in Den Haag wordt gebracht en sancties tegen het zionistisch regime worden afgekondigd en een vredestroepenmacht wordt gestationeerd die duidelijk niet op de hand is van het regime in Tel Aviv.

Zo niet, dan blijft het ‘De corridor van ChristenUnie en D66’.

© KhamakarPress / 24.04.2018