Een vliegtuig of een leven

Eigenlijk kan het mij geen bal schelen dat je een oude, lichtelijk demente president een eigen vliegtuig geeft, zolang hij maar eerst goed voor zijn volk heeft gezorgd en door zijn volk is gekozen. En beide punten gaan niet echt op voor de zogenaamde president van de Palestijnen, die met elke wind mee waait: als zijn baas in Tel Aviv zegt ‘buig’ dan buigt de arme president en als de baas zegt dat hij moet zeggen dat hij nooit het gesprek over een twee-staten-oplossing is gestopt, dan doet hij dat netjes. Hulde, Vive le président … ja echt niet.

Ik vraag me hardop af, of er een gewiekste Palestijnse onafhankelijke advocaat zou zijn, die het vliegtuig van de president aan de ketting zou kunnen krijgen. Daarna een rechtszaak over het feit dat hij goed moet zijn voor de Palestijnen - genoeg te eten, onderdak en werk - voordat hij de beschikking zal krijgen over het vliegtuig. Maar ja, weet u, het vliegtuig zal in Jordanië komen te staan, waarschijnlijk onder gigantische bewaking …. het idee alleen al.

Volop geld

Nu is het wel opvallend dat het bericht van het Abbas-toestel uit één soort media is gekomen - de zionistische media - en dat er Kamervragen zouden zijn gesteld over het vliegtuig door de PVV.

Stel dat het waar zou zijn en dat de financiering 50 miljoen dollar zou hebben bedraagt, waarbij 20 miljoen uit het PA-budget is gekomen en 30 miljoen uit het Palestinian National Fund. Ik heb mijn twijfels over het bericht, maar stel eens dat het waar zou zijn: er zou dan wel 50 miljoen dollar betaald kunnen worden voor een vliegtuig - ondanks de bezuinigingen die de andere vriend van Tel Aviv de Palestijnen heeft opgelegd en waarop de heer Erekat reageerde dat dit tot de dood van Palestijnse vluchtelingenkinderen zou leiden. En natuurlijk was het een uitgemeten mogelijkheid voor de PVV om kamervragen te stellen. Tot zover het vliegtuig, of het er nu wel of niet is of komt.

Los van een vliegtuig van 50 miljoen, heeft de familie Abbas een geschat vermogen (gegevens uit 2012) van een slordige 100 miljoen; volgens rechtse media zou het nog wel eens meer kunnen zijn daar de heer Abbas en zijn familie belangen zou hebben in fondsen die zich op de Britse Maagdeneilanden zouden bevinden. Een goede advocaat zou het druk hebben aan dit dossier.

Nu weet ik niet of u de woning annex werkruimte van de heer Abbas al eens heeft aanschouwd, maar - en wederom door de rechtse media - er schijnen geruchten de wereld in te zijn gebracht die zeggen dat de president de afgelopen jaren een nieuw paleis heeft laten bouwen voor een slordige 13 miljoen dollar. Nu weet ik dat al die media niet geloofwaardig zijn en dat we dit soort zaken niet moeten volgen, ze hebben het zelfs over dat de Palestijnse Autoriteit de helft van het PA-ontwikkelingsgeld stuurt naar terroristen (volgens de site christenenvoorisrael.nl).

Maar volgens mij is er nog meer aan de hand; het heeft er alle schijn van dat heer Abbas niet echt geïnteresseerd is in Gaza. Hij doet net of zijn PA de macht over wil nemen, maar bij veel gebler daar blijft het dan ook wel bij. Tevens als de zionistische entiteit uit Tel Aviv een aanval uitvoert op Gaza, dan is meneer in geen velden of wegen te vinden. Bij zo’n aanval staat hij niet achter het volk van Gaza, geeft geen persbericht uit, zelfs geen bericht dat hij de aanval op Gaza sterk veroordeelt, nog niet eens een zwakke veroordeling.

In een artikel “Israël dreigt Gaza te bombarderen 'alleen om kolonisten gerust te stellen' “ heeft een hoge Hamas-functionaris in Gaza gezegd: “ …  dat de Israëlische dreigementen om de belegerde Strook te bombarderen "gewoon is om de kolonisten gerust te stellen" die bang zijn geweest door de Great March of Return, meldde Safa op vrijdag. Mahmoud Al-Zahar maakte zijn opmerking tijdens een bezoek aan het Return Camp in het oosten van Gaza-stad gisteren.

"Wanneer de Israëlische bezetting de diepte van Gaza bombardeert, dan een oog voor een oog en een tand voor een tand," zei hij, toevoegend: “De bezetting weet wie we zijn en precies wat onze macht is … ”

Geen woord van Abbas, ook niet toen de doden vielen, demonstranten, kinderen en journalisten. Wat is die man in vredesnaam aan het doen?  

Hulp nodig

Nu moet je dit soort sites behoorlijk minder vertrouwen, maar stel eens dat er wat van waar is, dan heeft de familie Abbas nogal wat geld, terwijl de Palestijnen door de armoedegrens zijn gezakt. Dagelijks krijg ik vragen voor support van individuele Palestijnen en ik wil zoveel mogelijk doen om te helpen … maar hoe?

De Palestijnen, de individuele Palestijnen voorop, hebben hulp (= support en geld) nodig, maar wel een die van langere duur is, liefst van blijvende duur; m.a.w. er is een systeem van micro-krediet nodig om de levensstandaard omhoog te krijgen. Daarnaast zijn er al lopende, zeer interessante projecten.

ICT en outsourcing

Een project dat deze week in het ‘nieuws’ kwam, was een “private sector bijeenkomst over de economische ontwikkelingen in Gaza” van United Civilians for Peace (Oxfam en Pax). Deze bijeenkomst was maandag 16 april in Den Haag. Uit de aankondiging: “... Het doel van de bijeenkomst was om sectorvertegenwoordigers, intermediairs en beleidsmedewerkers te informeren over recente economische ontwikkelingen in Gaza onder de huidige politieke omstandigheden, en de zakelijke mogelijkheden die er momenteel zijn. Private sector experts uit Gaza zullen een contextanalyse presenteren over de economische situatie in Gaza, met specifieke focus op de volgende sectoren: landbouw, ICT, meubels, textiel, bouw en medische infrastructuur … “ Meer informatie over ICT en samenwerking met Palestina is te vinden op de site Over outsourcing naar Palestina.

Hope

Een ander project is Hope: “ … Missie: HOPE wil getraumatiseerde en gehandicapte kinderen helpen een waardevol leven op te bouwen door te werken en te spelen vanuit kunst en cultuur. Visie: Wij zien een toekomstbeeld waarin kinderen de effecten van de oorlog zo goed mogelijk hebben verwerkt, zodat de basisvoorwaarden voor een waardevol leven aanwezig zijn. Strategie: HOPE is een inspiratiebron en zorgt voor initiatieven bij het team van de Open Studio in Khan Younis die de kunst- en cultuurlessen geeft.

Deze studio is gerealiseerd op initiatief van HOPE. Het is een centrum waar kennis en kunde wordt uitgewisseld. Als de politieke situatie het toelaat, worden kunstenaars en kunsttherapeuten uit het buitenland ingevlogen. Er is een samenwerking met de Universiteit in Khan Younis en Gaza Stad. Zo heeft de Open Studio een dependance met ruim 100 studenten die worden opgeleid en stage lopen binnen de Open Studio. Medewerkers van de Open Studio hebben de afgelopen jaren vanuit Khan Younis nieuwe initiatieven in verder gelegen kampen ontplooid. Meer informatie is te vinden op de site van Hope … “

Ziekenhuis Khan Younis

Het derde project waar ik binnen enkele dagen informatie over binnenkreeg, is de vraag om donaties voor het Dar Essalam Ziekenhuis in Khan Younis: “ … In de Gazastrook is overal tekort aan. Ziekenhuizen staan nu zelfs meer dan normaal onder druk en voorraden zullen snel slinken. Een van die ziekenhuizen, het Dar Essalam Ziekenhuis, bevindt zich in Khan Younis waar de protesten hevig zijn en waar veel slachtoffers vallen.

Deze geldinzameling is bedoeld om geld op te halen voor medicijnen en andere middelen die nodig zijn voor de behandeling van demonstranten die slachtoffer worden van de Israëlische agressie … “ Meer informatie is op de site te vinden om hulp te bieden aan het ziekenhuis.

Vele projecten en zo zullen er nog meer volgen en ik loop nog steeds met het idee om de Palestijnen te helpen via een systeem van micro-krediet, werk en lokale support. Ik hoop: wordt vervolgd.

© KhamakarPress / 10.04.2018